Bijna thuis!
Blijf op de hoogte en volg Anja en Mary
26 Maart 2015 | Nederland, Noordwijk-Binnen
Hallo allemaal,
Zo waar waren we ook alweer gebleven bij ons vorige verhaal.
Oh ja, in Wli, bij de watervallen dus.
Momenteel hebben we nog steeds contact met onze gids, via Whatsapp. Leuke knul. Hij begint zijn berichtje elke keer met "hello mom". Grappig he. Qua leeftijd had hij inderdaad onze zoon kunnen zijn.
We vertrokken uit Wli op een zondag en dat is in Ghana een verkeerde dag om te reizen. De meeste mensen zitten dan in de kerk en er rijden daarom veel minder trotro's. Kortom het kost veel meer tijd om ze vol te krijgen, dus wachten, wachten, wachten in de hitte. We gaan hier nog goed in worden ook.
We konden onderweg naar onze volgende bestemming wel goed zien dat er kerkdiensten plaatsvonden buiten onder een boom. Fantastisch om al die mooie mensen buiten in de schaduw te zien dansen en zingen op de muziek. Zo is naar de kerk gaan best leuk.
Via onze reisgids en internet zijn we aan de kust terecht gekomen bij een resort met schitterende tuin, direct gelegen aan de Volta rivier.
Nou na een volle dag reizen en overleven op water met biscuitjes kwamen we doodmoe bij onze bestemming aan. Wat viel dat tegen zeg. De tuin was verdwenen en hiervoor in de plaats stonden stapels stenen en lagen hopen zand. Ze zijn namelijk al 2 jaar bezig aan de bouw van een nieuw hotel. De website was dit voor het gemak even vergeten te vermelden. We waren ook de enige gasten en het zag er allemaal somber uit.
Maar goed we hadden geen puf om gelijk weer te vertrekken dus eerst maar even eten en we zijn toen toch maar gebleven.
De volgende dag hebben we een boottochtje gemaakt op de Volta en een krokodillen "farm" bezocht. Nou gewoon een betonnen bak hoor met een paar krokodillen erin. Lachwekkend, maar ja het levert wel geld op.
We hebben gevaren tot aan de plek waar de Volta rivier in de Atlantische Oceaan uitkomt. Prachtig om te zien. Jammer dat dit gebied een beetje vergane glorie is. Veel niet afgemaakte gebouwen. Blijkbaar is daar geen geld meer voor.
Onderweg zagen we wel een schitterend mooi strandje met palmbomen en wat hutjes.
Onze gids vertelde dat je daar kan overnachten. Nou daar wilde we natuurlijk wel wat meer van weten, dus we zijn op onderzoek uitgegaan.
We hebben eerst een trotro genomen naar het dorp en daarna hebben 2 knullen op een motor ons er naartoe gebracht. Alleen dit ritje was al een feest. Achterop een motor en dan rijden over rode zandwegen, door traditionele vissersdorpjes en zelfs een stukje over een strandje. Geweldig. We voelden ons gelijk weer piepjong.
We hebben daar een overnachting geregeld voor 1 nachtje en er verder wat rondgekeken. Ook kunnen regelen dat een bootje ons bij ons hotel zou op komen halen de volgende morgen. Natuurlijk werden we weer begroet door vele Ghanese kindertjes, met vuile snoetjes, kapotte kleding maar wel met een lach op hun gezicht.
We hadden met de knullen van de motor een afspraak gemaakt dat ze ons na 2 uurtjes weer op zouden komen halen om ons terug te brengen naar ons hotel. Niet te geloven, ze kwamen nog ook. Ja er viel natuurlijk wat geld te verdienen.
Onze overnachting op Maranatha Beach was geweldig. Door een bootje ons daar af laten zetten, met alleen wat spullen voor 1 nacht. We hadden een hutje van bamboe en stro op het strand en er stond alleen een bed op het zand. Nou meer heb je niet nodig toch. Douchen kon je of in de rivier of gebruik maken van een emmer met water uit de rivier.
Er was ook een restaurantje waar ze wat eenvoudigs konden klaarmaken. De pancakes met ananas smaakten er heerlijk. Van de opbrengsten wordt er trouwens een schooltje in het vissersdorpje draaiende gehouden. Ook werken ze samen met een vrijwilligers organisatie en ja hoor ook Nederlanders komen hier les geven.
Toen het laag water werd konden Mary en ik helemaal naar het eind van het strandje lopen om de rivier in de zee te zien stromen. Er werd ons duidelijk verzocht om hier niet te gaan zwemmen omdat het veel te gevaarlijk was vanwege de sterke stroming.
Heel speciaal om dit te zien.
's Avonds hebben we een poosje van de stilte kunnen genieten onder een prachtige sterrenhemel. Dit was zo'n moment dat we ons realiseerden dat we wel ontzettende boffers zijn dat we dit allemaal mee kunnen maken.
Waar we niet zoveel geluk mee hadden was het weer. Tegen de ochtend werden we wakker toen het flink begon te waaien en later barste er een gigantische onweersbui los. Eerst moesten we er nog wel om lachen. We vonden het wel spannend maar toen de eerste druppels op ons bed vielen zijn we er maar gauw uitgesprongen om onze spullen te redden. De hutjes waren duidelijk niet waterdicht. Wij zagen er eigenlijk wel de lol van in maar er liepen ook een paar sacherijnige toeristen rond. Zo beleef je het allemaal op je eigen manier dus.
Een bootje heeft ons vroeg in de morgen door de keiharde regen weer naar het hotel gebracht waar we de rest van onze spullen opgehaald hebben. Gelukkig waren ze daar zo aardig om ons voor een half uurtje een kamer aan te bieden waar we ons konden omkleden want we waren drijf en drijfnat.
Ook dit hoort bij Ghana want we lopen tenslotte al tegen het regenseizoen aan.
Omdat het nog steeds regende en de wegen onder water stonden hebben we ons voor het gemak maar laten vervoeren door een taxi in plaats van langs de kant van de weg wachten op een trotro.
Via Accra, de hoofdstad van Ghana, gingen we op weg naar Kokrobite aan de kust.
Eigenlijk hadden we onderweg al spijt van onze beslissing. Het verkeer in Accra stond muur en muur vast en de wegen waren door de regenval bijna niet te berijden. Accra is duidelijk een stad waar je met een grote boog om heen moet. Overal troep op de grond, ontzettend veel mensen, grote armoede en we waren al gewaarschuwd voor de criminaliteit. Hmmmm, gaf ons geen goed gevoel.
Eenmaal in Kokrobite aangekomen bij ons guesthouse was dit slechte gevoel al snel verdwenen want dit blijkt een klein paradijsje te zijn. We hebben een mooie, schone, ruime bungalow gelegen in een prachtige tuin met een zwembad voor de deur.
Tripadvisor heeft deze accommodatie niet voor niets met een Uitstekend beoordeeld. Zo zijn we toch heel blij dat we onze fantastische reis op deze speciale plek mogen afsluiten.
Nou dit was dus ons laatste reisverslag, snik, snik. Toch zijn we stiekem wel een beetje blij dat we morgen weer naar huis vliegen.
Eenmaal thuis zullen we op dit blog nog wat foto's toevoegen.
Wij kijken terug op een geweldige tijd in Ghana. Een bijzonder land, aardige, behulpzame mensen, interessante cultuur en een prachtige natuur.
Wij zijn heel blij dat Hand in Hand, de unieke leefgemeenschap voor verstandelijk beperkte weeskinderen, ruim 20 jaar geleden is opgericht.
De kinderen van PCC zijn bevoorrecht dat ze dankzij de steun en liefde van de caregivers een mooi en veilig thuis hebben binnen deze leefgemeenschap. Ook de giften, donaties en de inzet van de vele vrijwilligers dragen hieraan bij.
Voor ons heel speciaal dat we dit leven van zo heel dichtbij hebben mogen meemaken.
Heel veel liefs van Mary en Anja
Zo waar waren we ook alweer gebleven bij ons vorige verhaal.
Oh ja, in Wli, bij de watervallen dus.
Momenteel hebben we nog steeds contact met onze gids, via Whatsapp. Leuke knul. Hij begint zijn berichtje elke keer met "hello mom". Grappig he. Qua leeftijd had hij inderdaad onze zoon kunnen zijn.
We vertrokken uit Wli op een zondag en dat is in Ghana een verkeerde dag om te reizen. De meeste mensen zitten dan in de kerk en er rijden daarom veel minder trotro's. Kortom het kost veel meer tijd om ze vol te krijgen, dus wachten, wachten, wachten in de hitte. We gaan hier nog goed in worden ook.
We konden onderweg naar onze volgende bestemming wel goed zien dat er kerkdiensten plaatsvonden buiten onder een boom. Fantastisch om al die mooie mensen buiten in de schaduw te zien dansen en zingen op de muziek. Zo is naar de kerk gaan best leuk.
Via onze reisgids en internet zijn we aan de kust terecht gekomen bij een resort met schitterende tuin, direct gelegen aan de Volta rivier.
Nou na een volle dag reizen en overleven op water met biscuitjes kwamen we doodmoe bij onze bestemming aan. Wat viel dat tegen zeg. De tuin was verdwenen en hiervoor in de plaats stonden stapels stenen en lagen hopen zand. Ze zijn namelijk al 2 jaar bezig aan de bouw van een nieuw hotel. De website was dit voor het gemak even vergeten te vermelden. We waren ook de enige gasten en het zag er allemaal somber uit.
Maar goed we hadden geen puf om gelijk weer te vertrekken dus eerst maar even eten en we zijn toen toch maar gebleven.
De volgende dag hebben we een boottochtje gemaakt op de Volta en een krokodillen "farm" bezocht. Nou gewoon een betonnen bak hoor met een paar krokodillen erin. Lachwekkend, maar ja het levert wel geld op.
We hebben gevaren tot aan de plek waar de Volta rivier in de Atlantische Oceaan uitkomt. Prachtig om te zien. Jammer dat dit gebied een beetje vergane glorie is. Veel niet afgemaakte gebouwen. Blijkbaar is daar geen geld meer voor.
Onderweg zagen we wel een schitterend mooi strandje met palmbomen en wat hutjes.
Onze gids vertelde dat je daar kan overnachten. Nou daar wilde we natuurlijk wel wat meer van weten, dus we zijn op onderzoek uitgegaan.
We hebben eerst een trotro genomen naar het dorp en daarna hebben 2 knullen op een motor ons er naartoe gebracht. Alleen dit ritje was al een feest. Achterop een motor en dan rijden over rode zandwegen, door traditionele vissersdorpjes en zelfs een stukje over een strandje. Geweldig. We voelden ons gelijk weer piepjong.
We hebben daar een overnachting geregeld voor 1 nachtje en er verder wat rondgekeken. Ook kunnen regelen dat een bootje ons bij ons hotel zou op komen halen de volgende morgen. Natuurlijk werden we weer begroet door vele Ghanese kindertjes, met vuile snoetjes, kapotte kleding maar wel met een lach op hun gezicht.
We hadden met de knullen van de motor een afspraak gemaakt dat ze ons na 2 uurtjes weer op zouden komen halen om ons terug te brengen naar ons hotel. Niet te geloven, ze kwamen nog ook. Ja er viel natuurlijk wat geld te verdienen.
Onze overnachting op Maranatha Beach was geweldig. Door een bootje ons daar af laten zetten, met alleen wat spullen voor 1 nacht. We hadden een hutje van bamboe en stro op het strand en er stond alleen een bed op het zand. Nou meer heb je niet nodig toch. Douchen kon je of in de rivier of gebruik maken van een emmer met water uit de rivier.
Er was ook een restaurantje waar ze wat eenvoudigs konden klaarmaken. De pancakes met ananas smaakten er heerlijk. Van de opbrengsten wordt er trouwens een schooltje in het vissersdorpje draaiende gehouden. Ook werken ze samen met een vrijwilligers organisatie en ja hoor ook Nederlanders komen hier les geven.
Toen het laag water werd konden Mary en ik helemaal naar het eind van het strandje lopen om de rivier in de zee te zien stromen. Er werd ons duidelijk verzocht om hier niet te gaan zwemmen omdat het veel te gevaarlijk was vanwege de sterke stroming.
Heel speciaal om dit te zien.
's Avonds hebben we een poosje van de stilte kunnen genieten onder een prachtige sterrenhemel. Dit was zo'n moment dat we ons realiseerden dat we wel ontzettende boffers zijn dat we dit allemaal mee kunnen maken.
Waar we niet zoveel geluk mee hadden was het weer. Tegen de ochtend werden we wakker toen het flink begon te waaien en later barste er een gigantische onweersbui los. Eerst moesten we er nog wel om lachen. We vonden het wel spannend maar toen de eerste druppels op ons bed vielen zijn we er maar gauw uitgesprongen om onze spullen te redden. De hutjes waren duidelijk niet waterdicht. Wij zagen er eigenlijk wel de lol van in maar er liepen ook een paar sacherijnige toeristen rond. Zo beleef je het allemaal op je eigen manier dus.
Een bootje heeft ons vroeg in de morgen door de keiharde regen weer naar het hotel gebracht waar we de rest van onze spullen opgehaald hebben. Gelukkig waren ze daar zo aardig om ons voor een half uurtje een kamer aan te bieden waar we ons konden omkleden want we waren drijf en drijfnat.
Ook dit hoort bij Ghana want we lopen tenslotte al tegen het regenseizoen aan.
Omdat het nog steeds regende en de wegen onder water stonden hebben we ons voor het gemak maar laten vervoeren door een taxi in plaats van langs de kant van de weg wachten op een trotro.
Via Accra, de hoofdstad van Ghana, gingen we op weg naar Kokrobite aan de kust.
Eigenlijk hadden we onderweg al spijt van onze beslissing. Het verkeer in Accra stond muur en muur vast en de wegen waren door de regenval bijna niet te berijden. Accra is duidelijk een stad waar je met een grote boog om heen moet. Overal troep op de grond, ontzettend veel mensen, grote armoede en we waren al gewaarschuwd voor de criminaliteit. Hmmmm, gaf ons geen goed gevoel.
Eenmaal in Kokrobite aangekomen bij ons guesthouse was dit slechte gevoel al snel verdwenen want dit blijkt een klein paradijsje te zijn. We hebben een mooie, schone, ruime bungalow gelegen in een prachtige tuin met een zwembad voor de deur.
Tripadvisor heeft deze accommodatie niet voor niets met een Uitstekend beoordeeld. Zo zijn we toch heel blij dat we onze fantastische reis op deze speciale plek mogen afsluiten.
Nou dit was dus ons laatste reisverslag, snik, snik. Toch zijn we stiekem wel een beetje blij dat we morgen weer naar huis vliegen.
Eenmaal thuis zullen we op dit blog nog wat foto's toevoegen.
Wij kijken terug op een geweldige tijd in Ghana. Een bijzonder land, aardige, behulpzame mensen, interessante cultuur en een prachtige natuur.
Wij zijn heel blij dat Hand in Hand, de unieke leefgemeenschap voor verstandelijk beperkte weeskinderen, ruim 20 jaar geleden is opgericht.
De kinderen van PCC zijn bevoorrecht dat ze dankzij de steun en liefde van de caregivers een mooi en veilig thuis hebben binnen deze leefgemeenschap. Ook de giften, donaties en de inzet van de vele vrijwilligers dragen hieraan bij.
Voor ons heel speciaal dat we dit leven van zo heel dichtbij hebben mogen meemaken.
Heel veel liefs van Mary en Anja
-
27 Maart 2015 - 06:48
Ankie:
Welkom thuis, meiden!
Wat een avonturen..... -
27 Maart 2015 - 07:06
Iet:
Prachtige verslagen.we gaan ze missen.Welkom thuis. -
27 Maart 2015 - 08:26
Trees:
Lieve Anja en Mary.
Wat een mooie verhalen hebben jullie geschreven, ik heb er van genoten. Het is net alsof wij een heel klein beetje in Ghana zijn geweest. Een hele goed vlucht terug en hopelijk tot gauw ziens.
Liefs Trees. -
27 Maart 2015 - 10:00
Riki:
Mooi verslag en wat hebben jullie een hoop meegemaakt.
Fijne terugreis en alvast welkom thuis.
Riki -
27 Maart 2015 - 10:21
Rijk Vogelaar:
Welkom Thuis!!!!
-
27 Maart 2015 - 11:17
Noortje:
Ha zussen,
Fijn dat jullie weer terugkomen!
Het was heel leuk jullie verslagen te lezen.
Goede reis gewenst en tot gauw.
Liefs, Noortje. -
27 Maart 2015 - 17:42
Conny:
Bedankt voor de mooie verhalen.
Hoop dat jullie en goede reis hebben gehad!
Tot snel. Conny -
27 Maart 2015 - 18:44
Tilly:
Fijne terugreis en welkom thuis weer meiden. Zal wel even wennen zijn met dat weer hier in Nederland.
Lieve groetjes, Tilly
-
27 Maart 2015 - 19:16
Joke Groenendaal:
Hey meiden,
Alvast een goede reis en we zien elkaar snel weer. Ben benieuwd naar de foto's!
Xx -
27 Maart 2015 - 22:06
Marina:
Nou meiden het zit er op! Wat hebben jullie een hoop en zeker bijzondere dingen meegemaakt. Bedankt voor jullie mooie verhalen was een genot om ze te lezen! Een hele goede reis en alvast welkom op Nederlandse bodem. Groetjes marina en willem -
28 Maart 2015 - 11:38
Monique Zwaan:
Dames
wat was het leuk om via jullie verslagen een beetje mee te leven. Welkom thuis, we hebben mee mogen genieten van jullie avontuur. Sterkte met weer acclimatiseren in de Westerse wereld...
Monique -
29 Maart 2015 - 11:09
Mart En Marry:
Hoi Anja en Mary,
Welkom thuis!
Wij hebben genoten van jullie verhalen. Wat een belevenis voor jullie. Geniet nog lang na.
Wij zijn benieuwd naar de foto's.
Groetjes,
Mart en Marry -
29 Maart 2015 - 12:50
Mary Disseldorp:
Ik heb genoten van de reisverslagen, zo geschreven dat je het meebeleeft. Fantastisch dat jullie ervaringen zo mooi zijn en dat je dit als een schat kunt bewaren, zeker aan de hand van de foto's. Ik kijk er naar uit om ze te zien. Goede reis terug!!!
Groetjes Mary -
29 Maart 2015 - 21:38
Angela:
Hallo Anja en Mary
Welkom thuis in ons kikkerland, wij zijn blij dat jullie weer heelhuids teruggekomen zijn.
Jullie verslagen zijn geweldig, dank jullie wel voor de prettige tijd samen in hand in hand.
Dikke knuffel
Dick en Angela
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
